Een tijdje geleden sprak ik tijdens een bijeenkomst met een vrouwelijke mede-ondernemer. We wisselden uit waar we mee bezig waren. Ik vertelde haar dat ik een nieuw bedrijf begonnen was. De Groeiregisseur. Een one-man-show, zonder personeel en zonder vennoten. Ik vertelde haar dat ik met mijn tweede bedrijf de keuze had gemaakt om alleen datgene te doen waar ik volledig intrinsiek voor was gemotiveerd. Met focus op de inhoud, en nee, dus niet schaalbaar en geen statussymbolen als grote panden en veel personeel dit keer. Het emotioneerde haar zichtbaar.
Toen ik vroeg wat er met haar gebeurde deed ik een interessante ontdekking, die de aanleiding vormde voor dit blog. Ze vertelde me: ‘wat jij doet, zou ik ook willen doen. Maar ja, ik denk dan gelijk, zo’n klein bedrijf, dat is toch niet schaalbaar, dat is toch geen bedrijf? Echter in mijn eigen (grote) bedrijf voel ik me iedere dag gevangen en ik zou er dolgraag vanaf willen, maar ik zit in een gouden kooi.’
Wat is het hogere doel van jouw bedrijf?
Nu ik er meer op ga letten, merk ik dat heel veel ondernemers onbewust ideeën hebben over het doel en bestaansrecht van hun bedrijf. Ik noem een paar ideeën die ik afgelopen jaren persoonlijk hoorde van diverse ondernemers:
Wat opvallend is als je vraagt naar het waarom, dat mensen hier vaak geen antwoord op hebben. Ze vinden het zo vanzelfsprekend, dat ze oprecht verbaasd zijn als je er een vraag over stelt.
Innerlijk conflict
Toch zou het naar mijn mening goed zijn deze vraag hardop aan jezelf te stellen: Waartoe is mijn bedrijf op aarde? Wat wil ik ermee en waarom? De vrouw die ik sprak had dit nog niet helemaal helder en daarom kwam ze terecht in een innerlijk conflict. Misschien wel heel herkenbaar, toch? Door wat je meekrijgt vanuit je opvoeding, je omgeving, de krant, het laatste ondernemerscongres kunnen ongemerkt ideeën ontstaan over wat je met je bedrijf zou moeten doen. Dingen die misschien wel niet op een lijn liggen met je persoonlijke behoeften en/of waarden. Eigenlijk best treurig.
Ik heb iemand gekend met een 4e generatie familiebedrijf. Zijn bedrijf was eigenlijk al heel lang ter ziele, maar hij bleef het voortzetten. Zijn (deels overleden) familie bleef over zijn schouder meekijken (zo voelde hij dat). Hijzelf werd ieder jaar iets minder gelukkig. Een andere ondernemer die ik ken, vond het heel belangrijk dat alles aan zijn product perfect was. Toen het bedrijf groeide werd hij ongelukkig. In zijn hoofd had hij het idee van groei en schaalbaarheid wel omarmt, maar in zijn hart niet. Hij miste het ambacht. Een derde man die ik ontmoette vond dat er geen winst gemaakt mag worden. Alles moet terug in R&D en in groei. Financieel staat hij er soms niet al te best voor, terwijl het een prachtig bedrijf is. Hijzelf denkt dat dit de consequentie is van zijn overtuiging. Ik, als coach, denk dat hij een innerlijke saboteur heeft die hem niet toestaat om financieel succesvol te zijn en dat hij daarom het liever bij voorbaat zelf verkloot dan dat anderen dat later (mogelijk) doen.
Wat is waarheid
Wat is nu het hogere doel van jouw bedrijf, kunnen we hier iets over zeggen? Ik denk dat het eenvoudig is. Een ondernemer mag doen met zijn bedrijf wat hij wil. Hij mag zelf weten of hij het groot wil of klein. Of hij er lang mee doorgaat of kort. Of hij dit alleen wil doen of samen. Of hij winst wil maken of dat hij alles weggeeft. Er is geen morele rechter die besluit wat jij met je bedrijf moet doen. Je bent niet de slaaf van je eigen succes. Je bent niet je bedrijf, je hebt een bedrijf.
Doe de test
Stel jezelf eens een paar eerlijke vragen:
Doe het gewoon anders
Als je eigen antwoorden op je eigen vragen je niet bevallen, doe het dan gewoon anders. Het leven is geen generale repetitie vertelde een wijs man mij eens. Status, hoge managementfees of andere ego dingetjes, het is de moeite niet waard. Succes is een middel, geen doel. Succes without fulfillment = failure, zegt Tony Robbins en daar heeft hij helemaal gelijk in. Doe het gewoon anders. Pas dingen aan, wees gerust radicaal als dat goed is voor jou.
Mijn ervaring
Ik heb zelf een groot bedrijf gebouwd, wat best heel gaaf was af en toe. Anderzijds heeft het me ook leeggetrokken, maar dat wilde ik lang niet toegeven. Ik was eigenlijk niet bezig met de vraag wat ik zelf echt wilde of zocht in een bedrijf. Het leek me destijds een onzinnige vraag en een luxe probleem. Inmiddels weet ik beter. Ik besloot een deel te verkopen, zocht een goede directeur en ging op de achterbank zitten van mijn eigen bedrijf. Even wennen, jazeker. Even lastig, jazeker. Maar het gaf ook ruimte voor nieuwe dingen.
Toen ik met De Groeiregisseur begon dacht ik: ik ga gewoon als experiment alleen dingen doen en op de website zetten, zoals ik ze zelf echt zie. Ik schrijf wat ik wil. Ik gebruik het taalgebruik wat ik wil. Ik deel wat ik wil. Ik bied diensten aan die mijzelf geweldig leuk lijken, ongeacht wat een buitenstaander daarvan vindt. Ik zet mezelf erop in een polo en niet in een pak, omdat dat gewoon beter voelt. De teksten die ik erop zette, waren niet heel commercieel gericht. Ik deed geen enkel marktonderzoek. Ik was me bewust van eventuele vooroordelen die zouden komen (hij is te jong voor coach, hij is uitgerangeerd als ondernemer). Ik besteedde nul tijd aan acquisitie, maar schreef liever blogs omdat ik dat gewoon heel leuk vind. En raadt eens wat er gebeurde. Ik krijg alleen en exact alleen de klanten die dit aanspreekt. De anderen bellen niet en dat is ook logisch en zelfs erg wenselijk. Ik doe dus alleen maar leuk werk, voor hele leuke mensen. Die zijn tevreden en vertellen dit weer door aan andere leuke mensen. En zo heb ik de baan van mijn leven. Dit is nu een voorbeeld van de ‘Law of Attraction’, de wet van de aantrekkingskracht. Als je doet wat bij je past, gaan heel veel dingen vanzelf en komt het als vanzelf naar je toe. Als je daarentegen doet, wat je denkt dat je van andere mensen moet doen, zal je merken dat de energie uit je wegloopt en je werk tussen je vingers verkruimelt.
Geen schuld, alleen consequenties
Dus… tijd om eens kritisch naar je eigen motieven en behoeftes te kijken als ondernemer. Past het bedrijf nog bij je of zijn jullie vreemden voor elkaar geworden?
Als je echt in de mallemolen zit van je bedrijf kan je niet goed nadenken. Stap er een maand uit en beslis hoe jij het vanaf nu wil gaan doen. Je mag het zelf weten. Je hoeft je niet schuldig te voelen, als je een andere keuze maakt. Ik dacht dat het Oscar Wilde was die het heeft gezegd: there is no guilt, there are only consequences.